درست همین جا:-)

من میگم این درست همون جاس که فکر من کار میکنه و خوش حالم از جریان خون تو مغزم که این جا حس می کنم که داره خون بیش تری رو به سلولای مغزم میرسونه:-)

درس اسیب شناسی هشتا استاد داره که تا الان هفتاشون اومدن . اخرین استاد از این هفتا همیشه به ما میگه "حیف نونا!:-)" و مام میخندیم باز اون میگه ! یکی از بچه ها به حاضر جوابی معروفه تو کلاس ! بعد بار دوم که استاد میگه حیف نونا! برمیگرده میگه استاد اکسیژن کمه ،برون ده قلب با فشار داره میره بالا و استاد به قلب داره فشار میاد و خون کافی به مغز نمیرسه و... درست همین نقطه ست که استاد حرفشو قطع میکنه و میگه فقط به تو الان میگم حیف نون و با بقیه مشکل ندارم:-) باز خنده تو خنده و خلاصه بعد خنده ها درس جدی میشه و معمولش اینکه چهل پنج دقیقه دیگم استاد توضیح میده و اخرش میگه جدیم بگیرین:-)))) و لپ تاپشو می بنده و کیفشو دست میگیره و میره:-)

الان که نشستم این جا می بینم این نقطه همون جایی که خون به مغز من میرسه نه کلاس هفت و نیم یکشنبه های دکتر " ش" !و چه خوش گفت اون دانشجوی حاضر جواب:-)