حیف و حیف

بعضی وقتام باید اینجوری بگذره که همش عداب بکشی بودن و نبودن افراد اذیتت کنه ... وقتی هستن یه جور و وقتی نیستن یه جورِ دیگه !!!!

مثلا فرض کنید با یه ادمی طرفین که می ترسه و ترسشو میگه بعد شما در عین مسخرگی بهش اطمینان میدین که اون ترسا هیچ وقت به وجود نیاد و نمیادم ولی خودِ فرد بره دلشو بذاره واسه یکی دیگه و دقیقا به ترسای خودش عمل کنه!!

ادمی هست که همیشه از مرگ رفیقش واسم می گفت وفلان ، و اتفاقایی که واسش افتاده و همیشه می ترسه که نکنه اون اتفاق واسه خودش بیفته بعد شما هم حماقت می کنید به اون اطمینان میدین ..

فک می کنید حالا الان چی کار کرده؟ دقیقا کاری و کرده که طرف مقابل دوستش باهاش کرد این جاست که با خودت می گه کاشکی رفیقش می موند و خودش....